Zastosowanie stali żaroodpornej

Stal żaroodporna charakteryzuje się odpornością chemiczną w temperaturze wyższej niż 600 stopni Celsjusza. Dyfuzję jonów metalu utrudnia ciągła warstwa zgorzeliny, jaka tworzy się na powierzchni stalowych elementów, a im większa temperatura, tym grubsza powłoka ochronna się wytwarza. Żaroodporność stali uzyskuje się poprzez zastosowanie dodatków stopowych o wysokiej zawartości chromu, niklu, molibdenu i wolframu. Stal może mieć strukturę ferrytyczną lub austenityczną.

Charakterystyka stali żaroodpornej

Jak wspomniano wcześniej, stal żaroodporna cechuje się występowaniem warstwy zgorzeliny, która powiększa się wraz ze wzrostem temperatury. W początkowych etapach w wyniku utleniania powstaje magnetyt, a następnie tlenek żelaza, czyli wustyt. W wyniku pasywacji dochodzi do połączenia tlenu i dodatków stopowych, co skutkuje wytworzeniem się cienkiej warstwy tlenków, które hamują dyfuzję. Wart podkreślenia jest fakt, że górna granica żaroodporności stali wynosi 1150 stopni Celsjusza.

Dystrybutor stali POLMET dostarcza stale o strukturze ferrytycznej i austenitycznej. W tym pierwszym przypadku dodatek stopowy stanowi chrom, krzem i glin co podnosi odporność stali na zgorzelinowanie. Z kolei stal autenistyczna cechuje się wysoką wytrzymałością cieplną i odpornością na obciążenia dynamiczne, co wynika z dodatku niklu, krzemu i manganu w stopie. Stal ferrytyczna stosuje się przy mniejszych obciążeniach mechanicznych.

Różne rodzaje stali żaroodpornej

Ogólna klasyfikacja stali żaroodpornej wynika z obowiązujących norm międzynarodowych i wygląda następująco:

• H6S2 (1.4713) – stosowana do produkcji szyn, kołpaków i rur o dużej wytrzymałości;

• H13JS (1.4724) – elementy pieców, reaktorów, komór próżniowych, mało obciążone części pracujące w gazach utleniających;

• H25T (1.4749) – części pieców i osłony termiczne o małych obciążeniach, czyli rynny, mufle, płyty denne, skrzynki do nawęglania;

• H18N9S (1.4828) – elementy aparatur przemysłowych i wysokoprężnych;

• H23N18 (1.4845) – aparatura chemiczna i wysoko obciążane elementy transporterów;

• H16N36S2 (1.4864) – przemysł naftowy i szklarski.

Stal żarowytrzymała a żaroodporna. Czym się różnią?

Właściwości stali żaroodpornej wynikają z tworzenia się na jej powierzchni warstwy zgorzeliny. Może pracować w ekspozycji na temperatury sięgające 11250 stopni Celsjusza. Z kolei stal żarowytrzymała – na przykład 1.4903 wykazuje bardzo dobre właściwości mechaniczne przy temperaturze nieprzekraczającej 500 stopni Celsjusza, co wynika z wytrzymałości materiału na pełzanie.